Rick Estrin – wirtuoz harmonijki ustnej, charakterystyczny wokalista oraz wspaniały showman. Razem z zespołem The Nightcats wystąpi 11 października w sali koncertowej katowickiego NOSPR-u. Amerykanie będą jednymi z gwiazd tegorocznej edycji festiwalu Rawa Blues. Zapraszamy do lektury wywiadu z Rickiem Estrinem i oczywiście na październikowy koncert, który będzie prawdziwą muzyczną ucztą!


Skąd wytrzasnąłeś te wszystkie atrakcyjne statystki, które zagrały w Waszym klipie „(I met her on) the Blues Cruise”?

Znalazłem je właśnie na takim bluesowym rejsie. Wszystkie panie, które widać w teledysku to autentyczne uczestniczki rejsu! Klip powstał bardzo spontanicznie z minimalnym udziałem reżysera. O ile mnie pamięć nie myli nakręciliśmy go praktycznie bez dubli, dasz wiarę?

Rejsy z koncertami na żywo są obecnie bardzo popularne. Co sądzisz o tej formie grania bluesa?
Faktycznie, takie imprezy stały się wręcz instytucjami. Drinki, pyszne jedzenie, impreza... I to wszystko przy dwudziestu, albo nawet trzydziestu twoich ulubionych bluesowych artystach. Świetna sprawa!

„The Blues Ain't Going Nowhere”, czyli blues nie zmierza donikąd, śpiewasz w utworze otwierającym płytę „Groovin' in Greaseland”. Zapytam więc: jaką przyszłość widzisz dla tego gatunku?

Trudno mi wcielić się w rolę wróżki, ale dostrzegam paru wspaniałych, młodych bluesmenów, takich jak Marquis Knox i Jontavious Willis, dzięki którym ta muzyka wciąż będzie żyła...

„Groovin' in Greaseland” to dowód na żywotność Waszego stylu i album zasłużenie zebrał wiele nagród. Nadal odczuwasz presję przed wejściem do studia nagraniowego?

Największa presja pojawia się, gdy trzeba napisać nowe utwory. Ale kiedy już jestem w studiu z Nightcats i zaczyna się twórcza praca – to przeradza się w zabawę. Oczywiście nagrywanie płyty zawsze jest wyzwaniem. Jednak w studiach Greaseland, z Kidem Andersenem u boku, mamy komfortowe warunki do działania. Kid to najlepszy inżynier dźwięku i producent z jakim dotąd pracowałem w trakcie mojej kariery muzycznej. Przygotowanie „Groovin' in Greaseland” było wspaniałym doświadczeniem. Powiem więcej: właśnie skończyliśmy nagrywanie kolejnej płyty. Chcemy zatytułować ją „Contemporary”. To może być najfajniejsza rzecz jaką dotychczas zrobiliśmy!

Jak scharakteryzowałbyś obecny skład The Nightcats?

To najbardziej ekscytująca i wszechstronna grupa ludzi z jaką kiedykolwiek miałem okazję pracować. Kid Andersen jest gitarowym mistrzem świata wagi ciężkiej. Lorenzo Farrell – geniusz instrumentów klawiszowych oraz basu. No i najnowszy nabytek The Nightcats – perkusista Derrick „D'Mar” Martin – gość, który siedemnaście lat spędził w zespole genialnego Little Richarda. Derrick to żywioł za bębnami, trzeba go zobaczyć na żywo, by uwierzyć, że taki styl gry jest możliwy...

Ile czasu poświęcałeś na ćwiczenia, gdy byłeś młodym, początkującym muzykiem?

Początkowo grałem codziennie, praktycznie przez cały dzień. Zasypiałem z harmonijką w ustach! Byłem młody, poza graniem nie miałem nic do roboty i w sumie niewiele więcej mnie interesowało. Ktoś może powiedzieć, że miałem wręcz obsesję na punkcie instrumentu i muzyki. Chciałem nauczyć się grać bluesa – nauczyć się jak sprawić, by inne osoby poczuły dokładnie to samo co poczułem ja, kiedy ten gatunek muzyczny dotknął mojej duszy.

Jakiej rady udzieliłbyś dzisiaj muzykom, którzy są na początku swej drogi?

Jeśli nie czujecie w sobie głębokiej potrzeby robienia tego, jeśli nie jesteście całkowicie pochłonięci graniem – wtedy muzyka będzie przyjemnym hobby. Jeżeli jednak chcecie się w pełni poświęcić muzyce – powodzenia! To będzie bardzo ciekawa podróż!

Oprócz spektakularnych popisów na harmonijce ustnej, Twoim znakiem rozpoznawczym są eleganckie garnitury. Wyobrażasz sobie zagranie koncertu w zwykłych ciuchach?

Cóż, parę razy byłem do tego zmuszony, kiedy linie lotnicze zgubiły moje bagaże. Czułem się dobrze na scenie. Za pierwszym razem, gdy zdarzyła się taka sytuacja zapytałem siebie: Jesteś facetem, czy garniturem? Odtąd nie mam z tym problemu...

Jak duża jest Twoja aktualna kolekcja garniturów?

Dokładnie nie wiem... Coś z 25, może 30. No i buty! Mam więcej par butów w szafie niż garniturów!

Utrzymujesz kontakt ze swoim wiernym druhem Little Charlie Baty'm? Sięga po instrument, czy całkowicie oddał się życiu emeryta?

Charlie gra cały czas. Jemu tylko zdawało się, że chce odejść na muzyczną emeryturę. W rzeczywistości jest takim samym beznadziejnym przypadkiem muzyka żyjącego w trasie jak ja. Koncertuje obecnie ze świetnym zespołem Sugar Ray and The Bluetones. Powinniście zaprosić ich na Rawę Blues w przyszłym roku! Daliśmy też parę wspólnych występów w lutym. A w maju dołączył do składu The Nightcats, gdy okazało się, że lot Kida Andersena został odwołany. Kiedy raz staniesz się członkiem The Nightcats, zostajesz nim już na zawsze!

To będzie już Twoja trzecia wizyta na Rawie Blues. Jakie wspomnienia zachowałeś z poprzednich koncertów w Katowicach?

Jest ich wiele... Mam piękną książkę, dokumentującą nasz występ z okazji jubileuszowej edycji festiwalu. Posiadam też parę obrazów, podarowanych mi przez polskich fanów, którzy widzieli nas na scenie podczas Rawy Blues. Poważne dzieła, przygotowane w różnych technikach! Jest nawet dość abstrakcyjny portret mnie i Little Charliego, który wisi na ścianie mojego domu.

Na zakończenie, czy mógłbyś zaprosić polskich fanów bluesa na Wasz festiwalowy koncert?

Serdecznie zapraszam wszystkich polskich wielbiciele bluesa do Katowic na Rawę Blues. To wspaniałe wydarzenie. Jesteśmy szczęśliwi, że po raz kolejny będziemy mieli możliwość, by dla Was zagrać.

Do zobaczenia jesienią w Katowicach!

Rozmawiał: Robert Dłucik (RawaBlues.com)

Rock Noc -The White Stripes "The Complete John Peel Sessions" oraz dużo klasyki rocka. Po północy ostatnia podczas tych wakacji alternatywna godzina.

Lista utworów:

UFO: Boogie, C'mon Everyboody, Melinda, Who Do You Love
Jean Michelle Jarre: Oxygenne Part 1
The White Stripes: Let's Shake Hands, When I Hear My  Name, Jolene, Death Letter
Alice In Chains: Drone, Maybe, All I Am
Luxtorpeda: Ostatni
Porcupine Tree: Radioactive Toy

godz. 0.05

The Pains of Being Pure at Heart

1. "Contender"
2. "Come Saturday"
3. "Young Adult Friction"
4. "This Love Is Fucking Right!"
5. "The Tenure Itch"
6. "Stay Alive"
7. "Everything with You"
8. "A Teenager in Love"
9. "Hey Paul"
10. "Gentle Sons"

Fields

1. Song For The Fields
2. Isabel
3. Brittlesticks
4. Sister

Taki mały rarytasik dla fanów formacji The White Stripes i jest to pierwsze oficjalne wydanie The White Stripes Peel Sessions. Jack i Meg u progu międzynarodowej sławy, ich dwie sesje live ze słynnym BBC.

1. Let"s Shake Hands
2. When I Hear My Name
3. Jolene
4. Death Letter
5. Cannon
6. Astro/Jack The Ripper
7. Hotel Yorba
8. I'm Finding It Hard To Be A Gentleman
9. Screwdriver
10. We're Going To Be Friends
11. You're Pretty Good Looking
12. Boll Weevil
13. Hello Operator
14. Baby Blue
15. Lord, Send Me An Angel
16. Dead Leaves And The Dirty Ground
17. I Think I Smell A Rat
18. Let's Build A Home/Goin' Back To Memphis
19. Little Room
20. The Union Forever
21. The Same Boy You?ve Always Known
22. Look Me Over Closely
23. Looking At You
24. St. James Infirmary Blues
25. Apple Blossom
26. Do
27. Rated X
28. Jumble, Jumble
29. Little People

Premiera nowego albumu, “Walk The Sky” już 18 października, 2019 w barwach Napalm Records! Początek światowej trasy koncertowej promującej nową płytę już we wrześniu!

Pierwszy singiel z nadchodzącej płyty Alter Bridge “Wouldn’t You Rather” kontynuuje jeszcze wspinaczkę na listach przebojów, niedawno również premierę miała ulubiona kompozycja fanów z nowego krążka, „Pay No Mind”, a zespół ujawnia już kolejny utwór z płyty "Walk The Sky" (premiera 18.10 nakładem Napalm Records). “Take The Crown” dostępny już jest za pośrednictwem serwisów cyfrowych, a lyric video do tej kompozycji można zobaczyć w tym miejscu: https://youtu.be/YG3QxwA7i34 . Piosenka, która na pewno znajdzie swoje miejsca na koncertowej set liście zespołu, zaczyna się słowami: “So sorry, so sorry, but you’re going down” i stanowi kwintesencję stylu Alter Bridge.

Od ponad 15 lat Alter Bridge w swojej twórczości zaciera granice pomiędzy hard rockiem i heavy metalem. Już samo podejście do pracy nad nowym albumem było zupełnie odmienne niż przy poprzednich płytach formacji. Album powstał na bazie kompletnych pomysłów na utwory, stworzonych przez Kennedy'ego i Tremontiego, a następnie utwory te szlifowane były przez cały zespół i w ten sposób narodził się "Walk The Sky". Różni się to od poprzedniej metody grupy (od drugiej płyty "Blackbird"), w której Kennedy i Tremonti nad swoimi indywidualnymi pomysłami i riffami pracowali z producentem Michaelem „Elvisem” Baskette, tworząc niektóre z najbardziej cenionych kompozycji zespołu. Od początkowej melodii w „One Life” po wzruszający finał „Dying Light”, Alter Bridge udało się stworzyć wspaniały dodatek do swojego muzycznego katalogu. Takie utwory jak „Godspeed”, „Native Son” i „Walking On The Sky” na pewno doskonale sprawdzą się na koncertach. Z kolei w „Forever Falling” następuje zwrot wokalny, podobnie jak wcześniej na płycie "Fortress" w kompozycji „Waters Rising” Tremonti występuje tutaj w roli głównego wokalisty, a Kennedy udziela się w chórkach. Debiutancki singiel “Wouldn’t You Rather” znajduje się obecnie na Top 25 listy Active Rock w niecały miesiąc od jego wydania, a teledysk ma już ponad milion odtworzeń (https://youtu.be/bAz1vYAwVKE).


Lista utworów prezentuje się następująco:

1) One Life
2) Wouldn’t You Rather
3) In The Deep
4) Godspeed
5) Native Son
6) Take The Crown
7) Indoctrination
8) The Bitter End
9) Pay No Mind
10) Forever Falling
11) Clear Horizon
12) Walking On The Sky
13) Tear Us Apart
14) Dying Light

Zespół ogłosił właśnie trasę VICTORIOUS SKY TOUR, która rozpocznie się we wrześniu i w ramach tej trasy Alter Bridge zagra u boku Skillet w USA, a w roli gościa specjalnego wystąpi grupa Dirty Honey. Europejska trasa koncertowa WALK THE SKY TOUR odbędzie się w listopadzie i grudniu, a Alter Bridge towarzyszyć będą takie formacje jak Shinedown, Sevendust (tylko koncerty w Anglii) oraz The Raven Age (wszystkie daty z wyłączeniem Wielkiej Brytanii). Zespół będzie także headlinerem wyprzedanego festiwalu Shiprocked, który odbędzie się w 2020 roku, a w październiku wystąpi na festiwalu Exit 111.

VICTORIOUS SKY TOUR (Alter Bridge + Skillet + special guest Dirty Honey):


22.09 Baltimore, MD – MECU Pavilion
24.09 New York, NY – Terminal 5
25.09 Philadelphia, PA – The Met
27.09 Columbus, OH – Express Live!
28.09 Grand Rapids, MI * – 20 Monroe Live
30.09 Toronto, ON * – Rebel
3.10 Worcester, MA – The Palladium
5.10 Cleveland, OH – Agora Theatre
6.10 Detroit, MI – The Fillmore
8.10 Minneapolis, MN – Myth Live
10.10 Chicago, IL – The Chicago Theatre
11.10 Kansas City, MO – Arvest Band Theatre
13.10 Manchester, TN – Exit 111 Festival
14.10 St. Louis, MO – The Pageant
16.10 Mobile, AL – Saenger Theatre
17.10 Birmingham, AL – Avondale Brewing Company
19.10 San Antonio, TX – Vines Event Center
20.10 Dallas, TX – Tress
22.10 Tampa, FL – Jannus Live
24.10 Orlando, FL – House of Blues
25.10 Orlando, FL – House of Blues

* bez Dirty Honey
WALK THE SKY TOUR (Alter Bridge + Shinedown, Sevendust oraz The Raven Age):


12-11-19 DK, Kopenhaga KB Hall
14-11-19 FI, Helsinki Ice Hall Black Box
16-11-19 SE, Sztokholm Hovet
17-11-19 NO, Oslo Sentrum Scene
19-11-19 DE, Hamburg Sporthalle
20-11-19 DE, Berlin Columbiahalle
22-11-19 DE, Lipsk Hause Auensee
23-11-19 PL, Warszawa Hala Bemowo
26-11-19 DE,Kolonia Palladium
27-11-19 DE, Monachium Zenith
29-11-19 AT, Wiedeń Gasometer
01-12-19 CH, Zurych Halle 622
02-12-19 IT, Milan Mediolanum Forum
04-12-19 SPA, Barcelona St. Jordi Club
06-12-19 POR, Lizbona Sala Tejo
07-12-19 ES, Madryt Vistalegre
09-12-19 FR, Paryż Olympia
10-12-19 NL, Amsterdam AFAS Live
12-12-19 BE, Bruksela Cirque Royal
14-12-19 GB, Nottingham Motorpoint Arena
15-12-19 GB, Manchester Arena
17-12-19 GB, Glasgow SSE Hydro Arena
18-12-19 GB, Birmingham Arena
20-12-19 GB, Cardiff Motorpoint Arena
21-12-19 GB, Londyn 02 Arena


Alter Bridge powołany do życia został w 2004 roku i tego samego roku ukazał się debiutancki album kapeli "One Day Remains", który w samych tylko Stanach zyskał status Złotej Płyty. W 2007 roku wydana została druga płyta formacji "Blackbird", a solo z tytułowej kompozycji zostało uznane za 'Greatest Guitar Solo Of All Time' przez magazyn Gitarzysta. W 2010 roku premierę miał trzeci studyjny krążek Amerykanów "AB III", to właśnie z tej płyty pochodzi pierwszy no1 kapeli, singiel "Isolation". Kolejna płyta "Fortress" ukazała się w 2013 roku, krążek znalazł się na 12 miejscu Billboard Top 200 i zebrał świetne recenzje w takich magazynach jak np. Total Guitar, KERRANG!, The Guardian, Loudwire czy Ultimate Guitar. Pomiędzy wyprzedanymi koncertami w Europie i Ameryce Północnej chłopaki pojawili się w VH1 oraz na okładce magazynu Classic Rock, który nazwał 'Fortress' „najlepszą rzeczą, jaką kiedykolwiek zrobili”, podczas gdy Eddie Trunk umieścił ten album w swoim Top Ten płyt z ostatnich 10 lat. ”The Last Hero" z 2016 roku dał zespołowi pierwszy album na Top 10 od czasu ich debiutu. Formacja pojawiła się też m.in. w programie Jimmy Kimmel Live, a i ich muzyka została użyta przez WWE, Major League Baseball czy też NASCAR. Ostatnio ukazał się również niezywkły koncertowy zapis video oraz audio “Live At The Royal Albert Hall”, gdzie Alter Bridge wspierany był przez 52-osobową orkiestrę Parallax Orchestra pod dyrekcją Simona Dobsona.

ALTER BRIDGE line-up:
Myles Kennedy – wokale/ gitary
Mark Tremonti – gitary/ wokale
Brian Marshall - bas
Scott Phillips - perkusja

Więcej informacji:
www.alterbridge.com
www.facebook.com/alterbridge
Twitter: @alterbridge

źródło: Metal Mind Productions