Menu
Jerzy Szlachta

Jerzy Szlachta

Avant Art Festival 2025

Avant Art Festival 2025: Iggor Cavalera x Merzbow, clipping., Shabaka wsród ogłoszonych artystów tegorocznej edycji festiwalu!

Zeszłoroczna edycja Avant Art Festival była jedną z największych i najbardziej udanych. W tym roku festiwal kontynuuje swój rozwój. Tegoroczna edycja będzie najmocniejsza i najciekawsza jeśli chodzi o dobór artystów. Festiwal ogłasza pierwszych wykonawców , którzy wystąpią we Wrocławiu i Warszawie w tym roku!

Avant Art Festival 2025

MUZYKA - SZTUKI WIZUALNE - KINO

WROCŁAW
4-14 września 2025

WARSZAWA
15-21 września 2025

AVANT ART FESTIVAL 2025 WROCŁAW (1000 x 1000 px).jpg

I OGŁOSZENIE PROGRAMOWE:

MERZBOW X IGGOR CAVALERA X BERNOCCHI

CLIPPING.

SHABAKA

ZU

I INNI

STRONA FESTIWALU:
https://avantart.pl/


Avant Art Festival 2025: Eksperyment, tożsamość i radykalna dźwiękowa wolność. We wrześniu 2025 roku Avant Art Festival ponownie rozciąga swoje transgresyjne skrzydła nad Wrocławiem (4–14 września) i Warszawą (15–21 września), prezentując jedną z najbardziej radykalnych i nieprzewidywalnych edycji w swojej historii.

W programie znalazły się nazwiska artystów z pięciu kontynentów – od Japonii, Ugandy i Brazylii, po Niemcy, Wielką Brytanię i Polskę. Usłyszymy m.in. japońską legendę noise'u Merzbowa, ikonę metalu Iggora Cavalerę i eksperymentalnego producenta Eraldo Bernocchiego w unikalnym trio. Obok nich wystąpią takie postacie jak Clipping. (USA), Slikback (Kenia), Dis Fig (USA), IFS MA (Japonia/Polska), ZU (Włochy) czy Shabaka (Wielka Brytania).

Nie zabraknie także silnej reprezentacji polskiej sceny niezależnej – z projektami takimi jak Ugory, Beluga Ryba, Gary Gwadera czy Qba Janicki we wspólnym secie z niemieckim eksperymentatorem Grischą Lichtenbergerem.

Jak podkreślają organizatorzy: "Nie chodzi o eksperyment dla eksperymentu – ale o poszukiwania, nowe języki, które pomogą opisać i przekształcić rzeczywistość."

Ogłoszeni artyści:

Wrocław: MERZBOW / BERNOCCHI / CAVALERA (INT), Richie Culver (UK), Ugory (PL), GARY GWADERA (PL), PLF (AU/UK), Grischa Lichtenberger (DE) & Qba Janicki (PL), Nailbreaker (UK), HASSAN K. (IR/FR), IFS MA (JP/PL), Aja Ireland (IE), Slikback (KE), Mopcut feat. Dälek (INT), Beluga Ryba (PL), COUNTERFEIT MADISON (US), CLIPPING. (US)

Warszawa: Ola Rzepka (PL), Zosia Ilnicka (PL), Axel Dörner (DE), Erhard Hirt (DE), Brother May (UK), IFS MA (JP/PL), Olan Monk (UK), Okay Vivian (TR), Death Goals (UK), ZU (IT), Francesca Ter-Berg Quartet (UK), AJA Ireland (IE), Dis Fig (US), Ryosuke Kiyasu (JP), HASSAN K. (IR/FR), Frost & Kyeza (UK), BLACK FONDU (UK), Steve Noble & Marek Pospieszalski (UK/PL), Shabaka (UK).


źródło: Filip Sarniak

Poison Heart - Jacek Barton - posłuchaj wywiadu !

13 czerwca ukaże się nowa płyta warszawskich punk'n'rollowców zatytułowana „Love, Lies and Hard Times". Zapraszam do wysłuchania rozmowy z vocalistą Jackiem Bartonem.

Krążek zawiera 10 nowych utworów, łączących melodyjność z bezpośrednim, szczerym przekazem – opowieści o wypalonych relacjach, nieprzespanych nocach i walce z własnymi słabościami.

To najbardziej osobista i dojrzała płyta zespołu, której teksty - pełne emocji, ironii i autentyzmu - pogłębiają surowe, gitarowe brzmienie. Album jest krokiem naprzód, ale nie traci charakterystycznego punk'n'rollowego pazura, który przez lata zdefiniował brzmienie Poison Heart.
Poison Heart to warszawski zespół grający energetyczny punk'n'roll, aktywny od 2010 roku. Ich brzmienie to mieszanka klasycznego punk rocka i hard rocka, inspirowana takimi zespołami jak Turbonegro, The Hellacopters, Gluecifer czy MC5. Zespół wyróżnia się podwójnym atakiem gitarowym, charyzmatycznym wokalem oraz bezkompromisową energią sceniczną.


Zespół ma na koncie:

Wasted (2014)

Strong Ties (2016)

Heart of Black City (2018) - zawiera hołd dla Roberta Dahlqvista z The Hellacopters w utworze „Bagarmossen"

Split Poison Heart / Bomb the World - Monsterace (2016)

Single Big City (2018), Sailors' Stories / Good Times (2021)

Zespół pojawił się także na kompilacjach:

Defiled! A Heavy Medication Tribute to New Bomb Turks (2021) – „Snap Decision"

Hated in the Cosmos – A Stellar Tribute to GG Allin (2019) – „Gimme Some Head"

źródło: Cantaramusic.pl

Lunatic Soul powraca z nowym singlem

Po pięciu latach przerwy powraca Lunatic Soul, czyli muzyczne eter ego Mariusza Dudy, znanego z Riverside. Najnowszy singiel Lunatic Soul zatytułowany jest „The World Under Unsun” i jest już dostępny w sieci. Oto co o singlu mówi sam autor:

Tak będzie zaczynała się nowa płyta Lunatic Soul. Dokładnie tymi dźwiękami. Utwór „The World Under Unsun” to w pewnym sensie „napisy początkowe” długiego, bo trwającego 90 minut, „filmu muzycznego”, który ukaże się jesienią tego roku. Ten „film”, to będzie ósmy album Lunatic Soul. Na osi czasu historii LS - umieszczony między płytą „Fractured” a „Walking on a Flashlight Beam”. W mojej twórczości powraca więc mrok i melancholia. Tym razem skąpana w „czarno-złotym” świetle „Nie-słońca”.

Więcej szczegółów o najnowszym albumie poznamy jesienią. Tymczasem najnowszy singiel można posłuchać już na kanale YouTube oraz we wszystkich serwisach streamingowych.

Nowy album Lunatic Soul ukaże się na całym świecie, poza Polską, dzięki wydawnictwu InsideOut Music. W Polsce, tradycyjnie dzięki wydawnictwu Mystic Production.

Więcej szczegółów niebawem.

źródło: Mystic Production

NOWY ALBUM DAVIDA BYRNE'A!

Wytwórnia Matador Records opublikowała szczegóły wydania płyty!

David Byrne ogłosił Who Is the Sky? – swój pierwszy nowy album od czasu nagradzanego i powszechnie cenionego American Utopia z 2018 roku. Płyta ukaże się 5 września nakładem wytwórni Matador Records. Producentem krążka jest laureat Grammy, Kid Harpoon (współpracujący m.in. z Harrym Stylesem i Miley Cyrus), a aranżacją dwunastu utworów zajęli się muzycy nowojorskiego zespołu kameralnego Ghost Train Orchestra.

Wśród muzycznych gości – zarówno starych, jak i nowych – znaleźli się m.in. St. Vincent, Hayley Williams z Paramore, perkusista The Smile Tom Skinner oraz brazylijski perkusista Mauro Refosco, znany z American Utopia. Album promuje chwytliwy singiel „Everybody Laughs”, do którego powstał również oficjalny teledysk w reżyserii artysty multimedialnego Gabriela Barcii-Colombo.

„Mój znajomy powiedział mi: David, często używasz słowa 'wszyscy’. Rzeczywiście tak robię, żeby nadać życiu w Nowym Jorku pewien antropologiczny wymiar. Wszyscy żyją, umierają, śmieją się, płaczą, śpią i gapią się w sufit, próbują zrozumieć innych, doświadczyć ich emocji – choć nie wszyscy to robią. Ja próbowałem. Chciałem śpiewać o sprawach, które mogą się wydawać przygnębiające, ale w taki sposób, by równoważyć je pozytywną energią – rytmem, melodią. Zwłaszcza pod koniec, kiedy ze St. Vincent zaczynamy wrzeszczeć i śpiewać. Muzyka potrafi nieść sprzeczności jednocześnie. Przekonałem się o tym, śpiewając z Robyn na początku tego roku. Jej piosenki bywają smutne, ale muzyka jest radosna”.

„Zajęło mi chwilę, by zrozumieć, że tak – te piosenki są bardzo osobiste, ale mają też wyjątkowy punkt widzenia Davida na świat – dodaje Kid Harpoon, czyli Tom Hull. „Chodzenie po Nowym Jorku i słuchanie dema „Everybody Laughs” było czystą radością. Sprawiało, że czułem: wszyscy jesteśmy tacy sami – śmiejemy się, płaczemy i śpiewamy. To, co rezonuje z wieloma słuchaczami, to poczucie humoru Davida. Rozumie absurd tego wszystkiego, a jego osobiste obserwacje są jednocześnie jego spojrzeniem na świat”.

W 2023 roku, gdy projekt American Utopia dobiegł końca – po transformacji z albumu w trasę koncertową, broadwayowski spektakl i film HBO w reżyserii Spike’a Lee – Byrne zaczął spisywać pomysły: rytmy, akordy, melodie. „Przez te trudne trzy lata dużo gotowałem (głównie kuchnię meksykańską i indyjską) i dużo rysowałem – wspomina. „Zacząłem też zbierać muzyczne szkice i teksty. Zauważyłem, że łatwiej zacząć, jeśli ma się coś w zanadrzu – i tak właśnie było. Powstały proste piosenki, w których grałem na gitarze akustycznej i śpiewałem do zapętlonych rytmów”.

A kiedy świat – i broadwayowska wersja American Utopia – zatrzymały się, Byrne, jak wielu innych, zadał sobie pytania: Czy to, co robię, ma dla mnie sens? Dlaczego piszę piosenki? Czy to w ogóle ma znaczenie?

Na Who Is the Sky? artysta próbuje odpowiedzieć na te pytania. Rozwija optymistyczne wątki znane z American Utopia – zarówno z albumu, jak i z jego nagrodzonej Grammy teatralnej adaptacji – podejmując temat więzi międzyludzkich i społecznej jedności w chaotycznym świecie. Who Is the Sky? to album filmowy, pełen humoru i radości, ale niosący też lekcje: o tym, że miłość bywa niewytłumaczalna, że oświecenie dla każdego oznacza coś innego i że warto dbać o siebie – bez względu na to, co aktualnie się czuje. Co najważniejsze, piosenki ukazują talent Byrne’a do balansowania na granicy awangardy i przystępnego popu.

Inspiracją do zaproszenia Ghost Train Orchestra do pracy nad płytą była płyta zespołu z 2023 roku – hołd dla niewidomego nowojorskiego kompozytora i ulicznego poety Moondoga. Jeszcze w tym samym roku Byrne pojawił się z nimi na scenie podczas koncertu w Brooklynie. Zaintrygowany piętnastoosobowym składem – obejmującym perkusję, gitary, bas, instrumenty smyczkowe oraz dęte drewniane i blaszane – pomyślał: a co, jeśli właśnie tak mogłyby brzmieć moje nowe piosenki? Zapytał więc, czy chcieliby zostać jego zespołem nagraniowym – i szybko się zgodzili.

„David wysłał mi kilka demówek i poprosił nas o stworzenie orkiestrowych pomysłów – mówi Brian Carpenter, lider Ghost Train Orchestra. „Curtis Hasselbring i ja szybko opracowaliśmy kilka pierwszych aranżacji, w tym „My Apartment Is My Friend”, którą ćwiczyliśmy w naszej niewielkiej sali prób w Chinatown. Słyszeć, jak David śpiewa z nami tę piosenkę po raz pierwszy – to było niesamowite”.

Byrne wspomina też moment zaproszenia Kid Harpoona: „Wiedziałem, że wszystko może się skomplikować, i chciałem mieć pewność, że nagrania zabrzmią możliwie najlepiej. Dodatkowa para uszu to cenna pomoc. Znałem kilku artystów, którzy z nim pracowali, a ich nagrania brzmiały znakomicie. Podejrzewałem, że intymne aranżacje orkiestrowe wydobędą emocje, które wyczuwam w tych piosenkach” – dodaje Byrne. „To coś, czego ludzie nie zawsze słyszą w mojej muzyce, ale tym razem byłem pewien, że one tam są. Jednocześnie postrzegam siebie jako kogoś, kto chce być przystępny. Liczyłem, że Kid Harpoon mi w tym pomoże – i że będzie zaufanym uchem, bo działo się dużo. Ludzie myślą o producentach głównie jako o tych, którzy dbają o brzmienie – a on to robił, ale także doskonale rozumiał, jak ważne jest opowiadanie historii.

„W moim wieku – przynajmniej dla mnie – pojawia się postawa: „nie przejmuj się, co ludzie pomyślą” – mówi Byrne. „Mogę wyjść poza swoją strefę komfortu, wiedząc, kim jestem i co robię. Każdy nowy zestaw piosenek – a nawet każda piosenka – to nowa przygoda. Zawsze jest to pytanie: „jak to zrobić?”. Przekonałem się, że nie każda współpraca się udaje, ale gdy się udaje, to dlatego, że potrafię jasno przekazać, czego chcę. Mam nadzieję, że inni to rozumieją – i że dzięki temu jesteśmy razem w tym samym nieznanym miejscu”.

Tracklista:

1.Everybody Laughs

2.When We Are Singing

3.My Apartment Is My Friend

4.A Door Called No

5.What Is the Reason for It?

6.I Met the Buddha at a Downtown Party

7.Don't Be Like That

8.The Avant Garde

9.Moisturizing Thing

10.I'm an Outsider

11.She Explains Things to Me

12.The Truth

źródło: sonicrecords.pl
Subskrybuj to źródło RSS