Ta płyta ukazała się już kilka miesięcy temu ale wciąż kręci się w moim odtwarzaczu a także w wersji winylowej. Tak, tak genialne płyty kupuję w obu formatach. Dodam, że zespół można będzie usłyszć i zobaczyć na tegorocznej edycji Orange Warsaw Festiwal. Wszystkich wielbicieli klimatów 4AD zapraszam do wysłuchania tego albumu.
Jerzy Szlachta
Niemal trzy lata od ukazania się debiutanckiej płyty ‘If You Leave’, Daughter – londyńskie trio, tworzone przez wokalistkę i gitarzystkę Elenę Tonra, gitarzystę i producenta Igora Haefeli oraz perkusistę Remiego Aguilella – wrócili z nową płytą zatytułowaną ‘Not To Disappear’.
Album wyprodukowany przez Haefeli'ego i Nicolasa Vernhesa (Animal Collective, Deerhunter, The War On Drugs) ukazuje ciekawą ewolucję Daughter. Nagrany w Nowym Jorku, w mieszczącym się na Greenpoincie studiu Rare Book Room należącym do Vernhesa, przynosi niezwykle zawiłą dynamicznie muzykę, gdzie delikatny głos Tonry, brzmi niezwykle mocno, a gęste partie gitar Haefeli'ego charakteryzuje niezwykła melodyjność, podbudowana napędzającymi wszystko partiami perkusji Aguilelli. Przy tym głębokie brzmienie płyty wydaje się dużo bogatsze, niż cokolwiek co zrobili do tej pory.
Wiele tych utworów zaczęło się od indywidualnych pomysłów – mówi Tonra. Igor skomponował kilka instrumentalnych rzeczy, ja też oddaliłam się, by stworzyć pewne utwory, ucząc się przy tym obsługi Logica i jak osiągnąć pewne rzeczy, w pełniejszy sposób niż tylko przy użyciu głosu i gitary. Z czasem stawało się to coraz lepsze. Na temat współpracy z Vernhesem dodaje: Nicolas był cudowny. Mieszkamy w Londynie, tu nagrywamy swoje dema i tu komponujemy. Jesteśmy perfekcjonistami ciągnącymi w różnych kierunkach, więc udanie się gdzieś indziej by to nagrać, by zmienić otoczenie, było bardzo pomocne. Praca z Nicolasem dała nam zastrzyk energii.
‘Not To Disappear ‘, którego premierę wyznaczono na 15 stycznia 2016 roku, promuje utwór ‘Doing The Right Thing’, do którego powstał wyreżyserowany przez Iain Forsyth i Jane Pollard teledysk.
Na płycie znalazło się dziesięć kompozycji, zaś okładkę ozdobił obraz Sary Shaw, zatytułowany ‘The world is spinning around’.
Na tej płycie udałam się do miejsc, w których wcześniej nie czułam się komfortowo – podsumowuje Tonra. Jest o wiele więcej odniesień seksualnych. Nie wiem, czy wiele osób mówi o tym w ten sposób, ale miałam poczucie, że mój mózg nie stara się ich ukryć, więc czułam, że powinnam o tym mówić. Stałam się odważniejsza, co okazało się wyzwalające.
sonicrecords.pl
