Johhny Cash & The Royal Philharmonic Orchestra 13 listopada
Wyprodukowany przez Dona Reedmana i Nicka Patricka, album zawiera 12 klasyków Johnny'ego Casha w nowych aranżacjach symfonicznych nagranych w Abbey Road Studio 2. Columbia / Legacy Recordings, dział katalogu Sony Music Entertainment zapowiada premierę albumu Johnny Cash and The Royal Philharmonic Orchestra, który już 13 listopada znajdzie się na sklepowych półkach w konfiguracji 1 CD i 1 LP oraz w serwisach cyfrowych.
Wyprodukowany przez Nicka Patricka i Dona Reedmana, nagrany w legendarnym Abbey Road Studio 2, album to najnowsza z serii płyt RPO prezentujących klasyczne nagrania ponadczasowych artystów w nowej oprawie muzycznej. Producenci Reedman i Patrick konsultowali się z synem artysty, Johnem Carterem Cashem, który był producentem wykonawczym, przy wyborze 12 nagrań Johnny'ego, które znalazły się na albumie.
Materiał na płycie to archetypowe klasyki Casha, takie jak „Man In Black” i „Ring Of Fire” oraz ponadczasowe przeboje, w tym „Girl From The North Country” (Bob Dylan & Johnny Cash), „The Loving Gift” (z June Carter Cash) i „Highwayman” (z Williem Nelsonem, Waylonem Jenningsem, Krisem Kristoffersonem).
Napisany - i po raz pierwszy nagrany w 1977 roku - przez amerykańskiego piosenkarza Jimmy'ego Webba, „Highwayman” stał inspiracją dla The Highwaymen, supergrupy country (utworzonej w 1984 roku) w składzie: Johnny Cash , Willie Nelson, Waylon Jennings i Kris Kristofferson. W 1985 roku „Highwayman” platynowy debiutancki album grupy, trafił na pierwsze miejsce listy Billboard Top Country Albums. Tytułowy utwór spędził 20 tygodni na pierwszym miejscu listy Billboard Hot Country Songs, jednocześnie zdobywając nagrodę Grammy za Najlepszą piosenkę country w 1986 roku.
„Uwielbiam to oryginalne nagranie (autorstwa The Highwaymen)” - mówi Jimmy Webb - „ale jako aranżer często zastanawiałem się, jak by to zabrzmiało, gdyby Johnny Cash i jego trzej koledzy z zespołu mieli orkiestrę i smyczki. Don Reedman mnie zadziwił: z The Royal Philharmonic Orchestra brzmią spektakularnie. Produkcja jest znakomita i nadaje nowe życie tej piosence.”
Utwór „Farther Along” oddaje zachwycające brzmienie legendy gitary, jaką jest Duane Eddy. „Zawsze marzyłem o zagraniu z Johnem z powodu Luthera Perkinsa” [kluczowy członek zespołu JC od 1954 r. do śmierci w 1968 roku’ uznawany za wynalazcę rytmicznego znaku towarowego Casha „boom-chicka-boom]. „Luther i ja mieszkaliśmy w tej samej okolicy. Jakimś cudem udało nam się stworzyć własne brzmienie i styl” - kontynuuje Eddy. „Kiedy Luther odszedł, pomyślałem, żeby zadzwonić do Johnny'ego i poprosić o jego miejsce. Ale potem stwierdziłem, że jestem trochę zarozumiały. Więc nie zrobiłem tego. Dzięki Donowi i Johnowi Carterowi udało mi się zrealizować moje marzenie”.
Nagrania „I Walk The Line” i „Flesh and Blood” wykorzystane na albumie są nigdy wcześniej niewydanymi alternatywnymi nagraniami z sesji do ścieżki dźwiękowej filmu „I Walk The Line” z 1970 roku, w którym zagrali Gregory Peck i Tuesday Weld.
„Wierzę, że udało się nam uchwycić emocje, wrażliwość i szczerość Johnny'ego Casha poprzez jego opowiadanie historii oraz wzruszające i urzekające występy” - pisze Don Reedman w swoich opisach do albumu. - „Dzięki swojemu wyjątkowemu ciepłu i tonowi, bas-barytonowy głos tego kultowego artysty pięknie komponuje się z oszałamiającymi, subtelnymi aranżacjami symfonicznymi wyjątkowo utalentowanego aranżera, Robina A. Smitha i The Royal Philharmonic Orchestra. Ten album, nad którym pracowałem ze współproducentem Nickiem Patrickiem jest prawdziwym dziełem miłości i wierzę, że uchwyciliśmy całego ducha i przesłanie muzyczne, które sprawia, że Johnny Cash jest tak poruszającym i kochanym artystą. Johnny Cash był człowiekiem pełnym emocji, a pieśni, które śpiewał, miały głębię i przesłanie, które trafia w nasze serca ”.
Nick Patrick dodaje: „Wszystkie te rzeczy składają się na niezwykłego artystę. Artystę, który mówił prawdę bez względu na konsekwencje. Artystę, który przemawiał w imieniu człowieka z ulicy, który przemawiał w imieniu tych, którzy nie mają głosu. Artystę, którego wiara przemawiała przez muzykę. Możliwość pracy nad tym albumem, nad niektórymi z najbardziej znanych nagrań, była niesamowita. Czuć się tak blisko głosu, to jak czuć się bliżej artysty. To było naprawdę niesamowite kiedy siedzieliśmy i słuchaliśmy piosenek do umieszczenia na tej płycie, zdaliśmy sobie sprawę, z jak bogatego dorobku pracy musieliśmy czerpać. Tworzenie tego albumu było doświadczeniem, którego nigdy nie zapomnę. Z całego serca dziękujemy Rodzinie Cashów za powierzenie nam tego zadania. ”
„Mój ojciec, Johnny Cash, był w pewnym sensie orkiestrą samą w sobie. Jego głęboka, bogata barwa nadawała się do rezonansu waltorni i wiolonczeli. Jego głębia i doskonała tonacja były tak głębokie, jak mistrzowsko prowadzona symfonia” - pisze John Carter Cash w opisach do albumu. - „Ale gdyby był tutaj dzisiaj i zdecydował się poszukać orkiestry, która go wesprze to Royal Philharmonic Orchestra byłaby jego wyborem… Pamiętam, jak mój ojciec zapoznał mnie z RPO. Miałem około dziesięciu lat. lat i poszliśmy zobaczyć trzy filmy z sagi o Jamesie Bondzie na festiwalu w Nowym Jorku. Kiedy zaczął się temat z „Goldfingera” nachylił się do mnie. - To najlepsza orkiestra na świecie, synu - powiedział. „To Royal Philharmonic”. Znał muzykę RPO. Szanował ich przez całe życie… Wiem, że mój ojciec byłby niezmiernie podekscytowany, gdyby ten nowy album stał się rzeczywistością. Jestem dumny mogąc zaprezentować to arcydzieło Johnny'ego Casha z orkiestrą, którą szanował i cenił ponad wszystko. ”
Podczas swojej kariery Johnny Cash - którego nazwisko wywodzi się od XI-wiecznego króla Szkocji Malcolma IV zawsze kochał Wielką Brytanię, a zwłaszcza Irlandię, gdzie w 1963 roku zagrał 12 koncertów w ciągu 10 dni. Miłość Casha do irlandzkiej tradycji ludowej można usłyszeć w jego interpretacji utworu „Galway Bay,” który znalazł się na albumie oraz w innych utworach z jego repertuaru. Jego pierwsza wizyta w Irlandii w 1963 roku została zarejestrowana przez irlandzką telewizję RTÉ jako „Documentary On One, Johnny Cash’s Lost Tour of Ireland”. Koncert „Johnny Cash - Live in Ireland 1993” , w którym udział wzięli: June Carter Cash, John Carter Cash, The Carter Family, Kris Kristofferson i irlandzka piosenkarka Sandy Kelly został wydany na DVD w 2006 roku.
Owocna współpraca RPO z Legacy Recordings to między innymi fenomenalny światowy sukces albumu „If I Can Dream: Elvis Presley with The Royal Philharmonic Orchestra” z 2015 roku (który sprzedał się w ponad 1,5 miliona egzemplarzy), „The Wonder Of You: Elvis Presley with The Royal Philharmonic Orchestra” z 2016 roku. (który sprzedał się w ponad 800 000 egzemplarzy na całym świecie) oraz „Christmas with Elvis and The Royal Philharmonic Orchestra” (który zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard Classical Albums w 2017 roku). Legacy Recordings, we współpracy z Roy's Boy's LLC, wydało także “A Love So Beautiful: Roy Orbison with The Royal Philharmonic Orchestra” (2017) oraz “Unchained Melodies: Roy Orbison with the Royal Philharmonic Orchestra (2018). “Christmas with The Stars and The Royal Philharmonic Orchestra” zostało wydane na Boże Narodzenie 2019 roku.
źródło: Sony Music Poland
Czytaj dalej...
Wyprodukowany przez Nicka Patricka i Dona Reedmana, nagrany w legendarnym Abbey Road Studio 2, album to najnowsza z serii płyt RPO prezentujących klasyczne nagrania ponadczasowych artystów w nowej oprawie muzycznej. Producenci Reedman i Patrick konsultowali się z synem artysty, Johnem Carterem Cashem, który był producentem wykonawczym, przy wyborze 12 nagrań Johnny'ego, które znalazły się na albumie.
Materiał na płycie to archetypowe klasyki Casha, takie jak „Man In Black” i „Ring Of Fire” oraz ponadczasowe przeboje, w tym „Girl From The North Country” (Bob Dylan & Johnny Cash), „The Loving Gift” (z June Carter Cash) i „Highwayman” (z Williem Nelsonem, Waylonem Jenningsem, Krisem Kristoffersonem).
Napisany - i po raz pierwszy nagrany w 1977 roku - przez amerykańskiego piosenkarza Jimmy'ego Webba, „Highwayman” stał inspiracją dla The Highwaymen, supergrupy country (utworzonej w 1984 roku) w składzie: Johnny Cash , Willie Nelson, Waylon Jennings i Kris Kristofferson. W 1985 roku „Highwayman” platynowy debiutancki album grupy, trafił na pierwsze miejsce listy Billboard Top Country Albums. Tytułowy utwór spędził 20 tygodni na pierwszym miejscu listy Billboard Hot Country Songs, jednocześnie zdobywając nagrodę Grammy za Najlepszą piosenkę country w 1986 roku.
„Uwielbiam to oryginalne nagranie (autorstwa The Highwaymen)” - mówi Jimmy Webb - „ale jako aranżer często zastanawiałem się, jak by to zabrzmiało, gdyby Johnny Cash i jego trzej koledzy z zespołu mieli orkiestrę i smyczki. Don Reedman mnie zadziwił: z The Royal Philharmonic Orchestra brzmią spektakularnie. Produkcja jest znakomita i nadaje nowe życie tej piosence.”
Utwór „Farther Along” oddaje zachwycające brzmienie legendy gitary, jaką jest Duane Eddy. „Zawsze marzyłem o zagraniu z Johnem z powodu Luthera Perkinsa” [kluczowy członek zespołu JC od 1954 r. do śmierci w 1968 roku’ uznawany za wynalazcę rytmicznego znaku towarowego Casha „boom-chicka-boom]. „Luther i ja mieszkaliśmy w tej samej okolicy. Jakimś cudem udało nam się stworzyć własne brzmienie i styl” - kontynuuje Eddy. „Kiedy Luther odszedł, pomyślałem, żeby zadzwonić do Johnny'ego i poprosić o jego miejsce. Ale potem stwierdziłem, że jestem trochę zarozumiały. Więc nie zrobiłem tego. Dzięki Donowi i Johnowi Carterowi udało mi się zrealizować moje marzenie”.
Nagrania „I Walk The Line” i „Flesh and Blood” wykorzystane na albumie są nigdy wcześniej niewydanymi alternatywnymi nagraniami z sesji do ścieżki dźwiękowej filmu „I Walk The Line” z 1970 roku, w którym zagrali Gregory Peck i Tuesday Weld.
„Wierzę, że udało się nam uchwycić emocje, wrażliwość i szczerość Johnny'ego Casha poprzez jego opowiadanie historii oraz wzruszające i urzekające występy” - pisze Don Reedman w swoich opisach do albumu. - „Dzięki swojemu wyjątkowemu ciepłu i tonowi, bas-barytonowy głos tego kultowego artysty pięknie komponuje się z oszałamiającymi, subtelnymi aranżacjami symfonicznymi wyjątkowo utalentowanego aranżera, Robina A. Smitha i The Royal Philharmonic Orchestra. Ten album, nad którym pracowałem ze współproducentem Nickiem Patrickiem jest prawdziwym dziełem miłości i wierzę, że uchwyciliśmy całego ducha i przesłanie muzyczne, które sprawia, że Johnny Cash jest tak poruszającym i kochanym artystą. Johnny Cash był człowiekiem pełnym emocji, a pieśni, które śpiewał, miały głębię i przesłanie, które trafia w nasze serca ”.
Nick Patrick dodaje: „Wszystkie te rzeczy składają się na niezwykłego artystę. Artystę, który mówił prawdę bez względu na konsekwencje. Artystę, który przemawiał w imieniu człowieka z ulicy, który przemawiał w imieniu tych, którzy nie mają głosu. Artystę, którego wiara przemawiała przez muzykę. Możliwość pracy nad tym albumem, nad niektórymi z najbardziej znanych nagrań, była niesamowita. Czuć się tak blisko głosu, to jak czuć się bliżej artysty. To było naprawdę niesamowite kiedy siedzieliśmy i słuchaliśmy piosenek do umieszczenia na tej płycie, zdaliśmy sobie sprawę, z jak bogatego dorobku pracy musieliśmy czerpać. Tworzenie tego albumu było doświadczeniem, którego nigdy nie zapomnę. Z całego serca dziękujemy Rodzinie Cashów za powierzenie nam tego zadania. ”
„Mój ojciec, Johnny Cash, był w pewnym sensie orkiestrą samą w sobie. Jego głęboka, bogata barwa nadawała się do rezonansu waltorni i wiolonczeli. Jego głębia i doskonała tonacja były tak głębokie, jak mistrzowsko prowadzona symfonia” - pisze John Carter Cash w opisach do albumu. - „Ale gdyby był tutaj dzisiaj i zdecydował się poszukać orkiestry, która go wesprze to Royal Philharmonic Orchestra byłaby jego wyborem… Pamiętam, jak mój ojciec zapoznał mnie z RPO. Miałem około dziesięciu lat. lat i poszliśmy zobaczyć trzy filmy z sagi o Jamesie Bondzie na festiwalu w Nowym Jorku. Kiedy zaczął się temat z „Goldfingera” nachylił się do mnie. - To najlepsza orkiestra na świecie, synu - powiedział. „To Royal Philharmonic”. Znał muzykę RPO. Szanował ich przez całe życie… Wiem, że mój ojciec byłby niezmiernie podekscytowany, gdyby ten nowy album stał się rzeczywistością. Jestem dumny mogąc zaprezentować to arcydzieło Johnny'ego Casha z orkiestrą, którą szanował i cenił ponad wszystko. ”
Podczas swojej kariery Johnny Cash - którego nazwisko wywodzi się od XI-wiecznego króla Szkocji Malcolma IV zawsze kochał Wielką Brytanię, a zwłaszcza Irlandię, gdzie w 1963 roku zagrał 12 koncertów w ciągu 10 dni. Miłość Casha do irlandzkiej tradycji ludowej można usłyszeć w jego interpretacji utworu „Galway Bay,” który znalazł się na albumie oraz w innych utworach z jego repertuaru. Jego pierwsza wizyta w Irlandii w 1963 roku została zarejestrowana przez irlandzką telewizję RTÉ jako „Documentary On One, Johnny Cash’s Lost Tour of Ireland”. Koncert „Johnny Cash - Live in Ireland 1993” , w którym udział wzięli: June Carter Cash, John Carter Cash, The Carter Family, Kris Kristofferson i irlandzka piosenkarka Sandy Kelly został wydany na DVD w 2006 roku.
Owocna współpraca RPO z Legacy Recordings to między innymi fenomenalny światowy sukces albumu „If I Can Dream: Elvis Presley with The Royal Philharmonic Orchestra” z 2015 roku (który sprzedał się w ponad 1,5 miliona egzemplarzy), „The Wonder Of You: Elvis Presley with The Royal Philharmonic Orchestra” z 2016 roku. (który sprzedał się w ponad 800 000 egzemplarzy na całym świecie) oraz „Christmas with Elvis and The Royal Philharmonic Orchestra” (który zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard Classical Albums w 2017 roku). Legacy Recordings, we współpracy z Roy's Boy's LLC, wydało także “A Love So Beautiful: Roy Orbison with The Royal Philharmonic Orchestra” (2017) oraz “Unchained Melodies: Roy Orbison with the Royal Philharmonic Orchestra (2018). “Christmas with The Stars and The Royal Philharmonic Orchestra” zostało wydane na Boże Narodzenie 2019 roku.
źródło: Sony Music Poland
